Bir sezon öncesi daha göz açıp kapayıncaya kadar geçti ve takımlar yılın ilk yarışı için Melbourne’e doğru yola çıktı. İşte benim testlerde öne çıkanlarım ve gelecek hafta sonu Avustralya’da nelere dikkat etmeniz gerektiği…
Sezon öncesi testleri altı yıldır takip eden biri olarak, bunun birçok yönden en rutin test olduğunu söyleyebilirim; Abu Dhabi’de bıraktığımız yerden nispeten pek çok şey değişmemişti. Araçlar artık bu düzenleme setinin son yılında ve bu nedenle geçmiş yılların sezon öncesi dönemlerinde alıştığımız çene düşürücü yeniliklerin hiçbirini görmedik. Geçen yılın sonunda sahip olduğumuz son derece sıkı aralığın bu yıla da devam etmesini ve bunun tam saha sıkılığı açısından şimdiye kadarki en rekabetçi sezon olmasını bekliyorum. Güvenilirlik de sezon öncesi için son derece iyiydi – büyük kural değişikliklerinin olmadığı bir yılda bekleyeceğiniz gibi.
Güç sıralaması açısından bakarsak, 2024’ü çok iyi bitiren McLaren, manşet zamanları bunu göstermese bile bu yıl da güçlü bir pozisyonda görünüyor.
Yarış sürüşleri genellikle takımların nerede olduğunun en iyi barometresidir, çünkü araç bir Grand Prix mesafesini kat ederken yakıt yüklerini gizlemek çok daha zorlaşır ve Lando Norris’in ikinci gündeki çabası padokta dikkat çekti. Andrea Stella, o geç öğleden sonraki sürüşte koşulların onları pohpohladığını, serin hava sıcaklıkları ve düşük rüzgarların aracı optimum bir pencerede tutmalarına yardımcı olduğunu ve ertesi gün Oscar Piastri’nin sürüşünün daha kötü koşullarda o kadar etkileyici olmadığını belirtti. Bence ön sıralar yakın olacak, ancak McLaren rakiplerine göre kesinlikle bir avantaja sahip gibiydi, genellikle istediklerini yapan bir araçla. Sürücülerden Norris’in işlerin daha iyi gittiği görülüyordu ve açılış yarışı için favorim olarak başlıyor.
McLaren’in arkasında, testlerden sonra karmaşık duygulara sahip takımların bir karmaşası var. Açıkça 12 ay önce en güçlü görünen Red Bull, araçlarının performans penceresini genişletmek için bazı değişiklikler yaparak, geçen yılın sonundaki sorunlarını gidermeye çalışırken bir kez daha ilerleme kaydetmekte zorlandı. Takım, üç gün boyunca herkesten daha az tur attı ve hiç tam yarış sürüşü yapmadı. Pistte araç, yol tutuş seviyesi arttıkça çok sürülebilir görünüyordu ve Max Verstappen’in yılın başında tekrar rekabete dahil olmasını beklerim, ancak bu, güvenilirlik sorunları ve hatta ikinci gün araçta geçirdiği tam günde yağmur gecikmesi yaşayan Liam Lawson için ideal bir sezon öncesi değildi.
Ferrari ve Mercedes ikisi de iyi görünüyordu. Lewis Hamilton ilk sabah yeni aracına hemen uyum sağladı, ancak takım hafta boyunca ilerledikçe McLaren’ın performansını bulmakta zorlandıkları ve Hamilton’ın son bir ondalığı veya ikiyi çıkarmaya çalışırken daha hırçın görünmesiyle üçüncü gün aracın ne kadar ön yükleme alabileceğinin sınırını buldukları görüldü.
Charles Leclerc, yeni takımına alışan Hamilton’ın beklendiği gibi daha rahat Ferrari sürücüsü gibi görünüyordu.
Bu arada Mercedes, sürücüler için çok daha az ani tepkili ve daha fazla güven veren bir araçla 12 ay öncesine göre çok daha güçlü bir konumda. Şu anda en iyi araca sahip olmayabilirler, ancak yıl boyunca geliştirmek için çok daha iyi bir platforma sahip görünüyorlar ki bu çok önemli olacak. Geri kalanlardan Williams ve Alpine öne çıkanlardı. Carlos Sainz ve Alex Albon, tam günlerinde araçta iki yarıştan fazla mesafe kat ettiler ve manşet zamanları ayarlamak için tam performans sürüşleri yaptılar.
Araç pistte iyi görünüyor ve Sainz’ın transferinin Williams’ı zaten yukarı taşıyacağını düşünüyorum. İspanyol’un deneyimine ve hızına sahip birinin Albon gibi kalıcı birinin yanında olması, sürücülerin bu yıl tek başlarına daha fazla performans çıkaracağı ve araçtaki bazı küçük iyileştirmelerle birleştiğinde Williams’ın bu yıl sürekli bir puan tehdidi ve belki de çılgın bir günde podyum için sürpriz bir aday olması gerektiğini söyleyebilirim.
Pierre Gasly üçüncü gün Alpine’de uçuyordu; bu hem takımın geçen yılın sonunda geldiği noktayı (Vegas ve Abu Dhabi’de bazı büyük takımlarla gerçek hız için mücadele) hem de geçen yıl bu zamanlar başladıkları noktayı hatırlatıyordu. Mercedes gibi, 2024’e göre çok daha güçlü bir pozisyonda yıla başlayacak bir takım için gelişim eğrisi makul olmalı.
Alanının geri kalanını ölçmek zor görünüyor, özellikle de haftanın çoğunu yüksek yakıtla geçiren ve üçüncü günde biraz performans sürüşüne başladıklarında eksik kaportayı değiştirmek için hemen pite girmek zorunda kalan Haas. Bu, takım patronu Ayao Komatsu’nun geçen yıl büyük ölçüde aşılan düşük beklentilerle uyguladığı ve her iki yeni sürücüsünün de yeterince mutlu göründüğü aynı metodik plan.
Bana göre daha büyük zorluklar Aston Martin, Racing Bulls ve Sauber’den geldi. Aston Martin iyi başladı, ancak daha sonra onları tur sayısının alt ucunda bırakan diş çıkarma sorunlarıyla karşılaştı. Araçları tipik olarak geçmişte Bahreyn gibi bir pistte onlara yardımcı olan iyi yol tutuşuna ve arka tutuşa sahipti ve testlerin başında durum yine böyle görünüyordu, ancak daha sonra istedikleri kadar ilerleme kaydettikleri görünmüyordu.
Aston Martin için işler o kadar umut verici görünmüyor.
Racing Bulls aracı, Yuki Tsunoda ve Isack Hadjar’ın direksiyon başında herkesten daha çok mücadele ettiği ve Hadjar’ın haftanın en tüylü spinini birinci günde attığı, ancak panache ile devam ettirdiği en zor sürülen araç gibi görünüyordu.
Bu arada Sauber, düşük hızlı virajlarda Nico Hulkenberg veya Gabriel Bortoletto ile araca her bindiğimizde ön taraf için mücadele ediyor gibi görünüyordu ki bu da zaman kaybı olabilir.
Ancak genel olarak, yine son derece yakın bir yıla gireceğimizi düşünüyorum ve birçok takım 2026 geliştirmesine erken odaklanacak olsa da, 2025 yükseltmeleri yoluyla elde edilen küçük kazanımlar ve kayıplar, özellikle Haziran ayında Barselona’dan sonra yürürlüğe girecek olan aero esneklik kurallarının sıkılaştırılmasıyla büyük bir etki yaratabilir.
Test güç sıralamam olabildiğince yakın ve geçen yıl gördüğümüz gibi yıl sonuna gelmeden, beşinci yarışa kadar her şey değişebilir.
Leave a Reply